ولادت امام محمد باقر و حلول ماه رجب

یکی از خورشیدهای فروزان، امام باقر، معارف اسلامی مرهون ایشان است. نه فقط معارف شیعی؛ بلکه ائمه ی اهل سنت بیواسطه یا باواسطه بهره مندان فیض ایشان هستند. باقر العلم الاولین یعنی این؛ حضرت شکافنده ی حقایق قرآنی و دانشهای اسلامی بود. قرآن را واقعاً برای مردم تبیین میکرد؛ و لذا اگر کسی نفس امام باقر علیه السلام به  او میخورد، اگر این شخص وابسته و سرسپرده نبود، یقیناً نظرش نسبت به حاکمیت زمان برمی گشت. لذا مردمی هم که متوسط بودند، در زمان امام باقر به مکتب اهل بیت، امامت به آن چیزی که امروزه به آن تشیع گفته میشود، گرایش پیدا میکردند. دوران امامت این بزرگوار که 18 سال طول کشید، ایشان الگوی کاملی از تلاش و مبارزه و مجاهدت خستگی ناپذیر برای اشاعه ی معارف دین، کلمه ی حق، به راه انداختن جریان فکری درست در دنیای آن روز بودند. هدفی که ملت ایران یعنی زنده کردن سخن حق در دنیای مادی و فرومایه  و پر از فساد امروز- کاری است که امام باقر علیه السلام در دنیای بزرگ اسلام آن روز یک تنه به همراه معدودی از اصحاب خود انجام میداد. امام باقر علیه السلام، اسوه ی مقاومت، علم و عمل است. امام باقر علیه السلام تاکتیکهای ویژه ای  هم داشت که یکی از آنها عبارت بود از: تربیت یکایک افراد مستعد و جذب آنان و فرستادن آنان به نقاط مختلف به منظور دعوت افراد. روایت دارد که امام سجاد علیه السلام هم در باره ی امام باقر علیه السلام میفرماید: وقتی که ایشان قرآن را تلاوت میکردند، افرادی که از نزدیک محل تلاوت ایشان عبور میکردند، زانوهایشان سست میشد و می ایستادند و گوش میدادند. زمانی که حظ خود را میبردند، به راهشان ادامه میدادند.

ا(برگرفته از بیانات مقام معظم رهبری) السلام علیک یا محمد بن علی أیُها الباقر یابن رسول الله یا حجة الله علی خلقه یا سیدنا ومولانا أِنا توجهنا واستشفعنا وتوسلنا بِکَ أِلی تالله وقدمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتنا یا وجیهاً عند الله اشفَع لنا عند الله. السلام علیک ورحمة الله وبرکاته. (نویسنده: رقیه رستم جبری نابینا.)