خجسته زادروز حضرت ولی عصر (عج) بر شیفتگانش مبارک
ميلاد امام زمان (عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف) (نيمه شعبان) روز مستضعفان برهمگان مبارک
سلام ما برتو اي پرچم افراشته عدل خدا و علم و حكمت موهوب حق و پناه خلق و رحمت واسعه الهي بر تمام عالميان كه ابدا خلاف نخواهد گشت
اين رابطه‌ى قلبى و معنوى بين آحاد مردم و امام زمان (عج‌الله‌تعالی‌فرجه) يك امر مستحسن، بلكه لازم و داراى آثارى است؛ زيرا اميد و انتظار را به طور دايم در دل انسان زنده نگه مى‌دارد. ما كه منتظر امام زمان هستيم، بايد در جهتى كه حكومت امام زمان (عليه‌الاف‌التحية‌و‌الثناء‌و‌عجل‌الله‌تعالى‌فرجه) تشكيل خواهد شد، زندگى امروز را در همان جهت بسازيم و بنا كنيم.
درك مراتب معنوى و حقايق الهى در باب اين قطب اعظم عالم امكان و خليفه‌ى خدا و مظهر صفات و اسماى الهى، در حد زبان و بيان و قلب و فهمى همچون من قاصر نيست. خود آنها بايد درباره‌ى امام زمان سخن بگويند؛ همچنان‌كه‌خود‌آنها بايد درباره‌ى على‌بن‌ابى‌طالب(عليه‌الصلاة والسلام)و بقيه‌ى اوليا و اصفياى دين سخن بگويند. ما همين‌قدر مى‌دانيم كه وجود مقدس امام زمان، مصداق وعده‌ى الهى است. همين‌قدر مى‌دانيم كه اين بازمانده‌ى خاندان وحى و رسالت، علم سرافراز خدا در زمين است. «السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ وَ الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ وَ الْغَوْثُ وَ الرَّحْمَةُ الْوَاسِعَةُ وَعْداً غَيْرَ مَكْذُوب «نيمه شعبان» عيد بسيار بزرگى است و در ميان مواليدِ معظّم، روزِ ميلادِ آن مولودى است كه جهانْ چشم انتظار و پذيرا و آماده در آغوش گرفتن اوست. جهان، منتظر رهبرىِ او و بشريتْ تشنه هدايت اوست.
اين ظلم عظيم مسلط بر عالم، اين سلطه‌هاى ناحق، اين زورگويى به ملتها در سطح جهان، اين ريختن خونهاى بناحق، اين پايمال كردن شريفترين و عزيزترين ارزشهاى انسانى… اين همه بدى، اين همه استثمار و ظلم، انسانى را كه چشمه‌ى اميدى در دل نداشته باشد، به‌طور طبيعى مأيوس مى‌كند؛ لذاست كه شما مى‌بينيد نسل جوان در كشورهاى غربى، به سوى پوچى كشانده مى‌شوند. نسل جوانى كه به سنتها خو نگرفته است و خود را پايبند سنتها نكرده است، وقتى كه اين نابسامانى محيط زندگى بشريت را مى‌بيند، نااميد مى‌شود؛ لذا به سمت پوچى كشيده مى‌شود. بسيارى از دختران و پسران در كشورهاى غربى، به سمت بيهودگى و بى‌اعتنايى به مظاهر زندگى و پوچى و غرقه شدن در شهوات آنى كشيده مى‌شوند؛ اين بر اثر يأس است… اما آن ملتى كه به آينده اميد دارد، مى‌داند كه روزگار ظلم و ستم… با همه‌ى حجم عظيمى كه امروز در جهان به وجود آورده است، يك روزگار تمام شدنى است و دورانى خواهد رسيد كه قدرت قاهره‌ى حق، همه‌ى قله‌هاى فساد و ظلم را از بين خواهد برد و چشم‌انداز زندگى بشر را با نور عدالت منور خواهد كرد؛ معناى انتظار دوران امام زمان اين است
اصلِ اميد به يك آينده‌ى روشن براى بشريت و ظهور يك موعود، يك منجى، يك دست عدالت‌گستر در سرتاسر جهان، تقريباً مورد اتفاق همه‌ى اديانى است كه در عالم سراغ داريم. غير از حالا دين اسلام و مسيحيت و يهوديت، حتّى اديان هند، بودائى و اديانى كه نامى از آنها هم در ذهن اكثر مردم دنيا نيست، در تعليمات خود يك چنين آينده‌اى را بشارت داده‌اند. او وجود دارد؛ يك انسان واقعى، مشخص، با نام معين، با پدر و مادر مشخص و در ميان مردم است و با آنها زندگى ميكند. اين، خصوصيتِ عقيدة ما شيعيان است… آنهائى هم كه از مذاهب ديگر اين عقيده را قبول ندارند، هيچ‌وقت نتوانستند دليلى كه عقل‌پسند باشد بر رد اين فكر و اين واقعيت، اقامه كنند. همه‌ى ادلهى روشن و راسخ كه بسيارى از اهل سنت هم آن را تصديق كرده‌اند، به طور قطع و يقين از وجود اين انسان والا، اين حجت خدا، اين حقيقت روشن و تابناك – با همين خصوصياتى كه من و شما ميشناسيم – حكايت ميكند و شما در بسيارى از منابع غير شيعه هم اين را مشاهده ميكنيد. در خلقت بشر و تاريخ طولانى بشريت حقيقتى وجود دارد و آن حقيقت اين است كه اين ستيزه‌ى ميان حق و باطل، يك روز به سود حق و به زيان باطل پايان خواهد گرفت و از آن روز به بعد دنياى حقيقى بشر، زندگى مطلوب انسان، آغاز خواهد شد كه در آنجا ستيزه‌گرى مفهوم مبارزه نيست، مبارزه براى تسابقِ در خيرات است.
اين عيد، ماية اميد و درست نقطة مقابل آن فضاى يأس‌آلودى است كه استكبار مى‌خواهد در مقابل چشم مستضعفان عالم به وجود بياورد
(برگرفته از بیانات مقام معظم رهبری نویسنده رقیه رستم جبری نابینا.)