نوشتم بر صفحه‌ی آب…

دل بستم به نگاه مهربانت، دل بستم به جود و کرمت، دل بستم به ضریحت که دوای درد دردمندان است. هر آن کس که به در خانه‌ات می‌آید، دست خالی برنمی‌گردد؛ زیرا که می‌داند به در خانه‌ی امامی آمده که به «جواد الائمه» ملقب است و جود و سخاوتش شهره‌ی خاص و عام است.
می‌داند که هر زمان حاجتی دارد، با توسل به شما حاجتش روا می‌شود. یا باب الحوائج، اکنون من به در خانه‌ات آمده‌ام تا از سر لطف، گوشه‌ی چشمی به من کنی و دعای خیرت را شامل حالم گردانی. و امید دارم که خدا، حاجت حاجت‌مندان را به برکت توسل به شما و به آبروی شما برآورده سازد.
باز امروز شیعیان داغدار هستند؛ داغدار امام مهربان و مظلوم، حضرت امام جواد (علیه السلام).چه بد کردند دشمنان محمد و آل محمد که از روی ظلم و جور و بی‌خردی، حجّت خدا را به بدترین شکل شهید کردند و شیعیان خاندان رسالت را داغدار نمودند. خدا آنان را نبخشد که اهل بیت پیامبر را مورد اذیت و آزار قرار دادند و با این ظلم‌ها به گمان خودشان می‌خواستند نور خدا را خاموش کنند؛ ولی نتوانستند… «يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ». (سوره توبه، آیه 32)
یا امام جواد! دلم را به ضریحت گره می‌زنم تا برایم دعا کنی تا در دنیا و آخرت سربلند و سعادتمند شویم. برای همه‌ی شیعیانت دعا کن. برای رفع گرفتاری این امت دعا کن. برای ظهور و سلامتی مولای ما امام زمان (عج) دعا کن. از سر جود و سخا مرا از در خانه ات دست خالی برنگردان.
روزی که همه در محضر خداوند محشور می‌شوند، ما شیعیان چشم امیدمان به شماست. خدایا! به ما توفیق بده تا از شیعیان خالص امام جواد باشیم؛ در دنیا زیارت این امام عزیز و در آخرت شفاعتش را نصیب ما کن؛ الهی آمین!

دل‌نوشت حافظ روشندل، خانم رقیه رستم جبری